Mening bobom va buvim mahallamiz faxri
"2015- yil Keksalarni e'zozlash yili"
1.2015-yil “Keksalarni e’zozlash yili”deb e’lon qilindi.
2.Urush yillari asorati.
3.Mustaqilligimiz boyligimiz.
O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining qabul qilinganiga 22 yilligiga bag’ishlab o’tkazilgan tantanali marosimda davlatimiz rahbari kirib kelayotgan yangi 2015-yilni “Keksalarni e’zozlash yili deb”e’lon qildi.
Bu taklif yurtdoshlarimiz qalbini shodlikka to’ldirdi.Bu so’z navbatida,odamlarning ongu tafakkuri,dunyoqarashi va kayfiyati tubdan o’zgarib,ularning yon-atrofimizda ro’y berayotgan voqea-hodisalarga daxldorlik hissi,ertangi kunga munosabati va ishonchi tobora mustahkamlanib,siyosiy saviyasi va huquqiy madaniyati oshib borayotganini ko’rsatadi.Keksalarga hurmat xalqimizning azaliy ibratli qadriyatlaridan hisoblanadi.Bunga misol qilib hukumatimiz tomonidan istiqlol yillarida keksalarni ulug’lash borasidagi bir qator xayrli ishlarini olishimiz mumkin.Bunday ishlarning o’tkazilishidan maqsad bir birimizga mehr-oqibatli,halol va bir birimizning qadrimizga yetishga undash deb hisoblayman.Keksalar duosi bu bizning haqiqiy boyligimiz axir!
Mening bobom va buvim esa Samarqandliklar.Bobom urushning o’rtalarida,buvim esa urushdan so’ng dunyoga kelishgan.Lekin bari bir ham qiyinchiliklar tark etmagan,urushdan so’ng hamma tang ahvolda bo’lgan davrlarga to’gri kelgani tufayli bizga bir qator voqealarni so’zlab berar edilar.Bu voqealar qanchalar dahshatli va qo’rqinchli bo’lmasin bizga qiziq tuyulaverar edi.Mustaqillik yillarida tug’ulganimiz uchunmi yoki yosh bo’lganimiz uchunmi bizga tinchlik yillari haqidagi gaplari yoqmas edi.Keyinchalik esa bu bizning haqiqiy boyligimiz ekanini,urush esa naqadar daxshatli,vayronkor va ayanchli ekanini tushunib yetdim va vatan naqadar muqaddas va aziz ekanini angladim,vatanni hech qanday boylikka alishib bo’lmasligini,dunyo-dunyo oltindan,million-millon yuzaki do’stlardan ko’ra o’z yutingdagi choyxonada kutib turgan ulfatlaring bilan bir soat miriqib suhbatlashsang shuning o’zi katta baxt.Ba’zi bir boylik ortidan chet davlatga ketib o’zligini unutib har tunini xavotirda o’z boyligiga ko’milib yotgandan ko’ra, o’z yurtida oddiy maoshga yashab yurgani yaxshiroq.
Buvim raxmatli bir gapni ko’pqaytarar edilar “Agar yaxshi odam bo’lishni istasang,kitobdan hecham vozkechma”.Bu gaplar bizlarga qattiq ta’sir qilganmi biz ya’ni nabiralari barchamiz bilim borasida ko’pgina yutuqlarga erishib kelmoqdamiz.Buvim olamdan o’tganiga bir yil bo’lsada biz uchun huddi bir asr kabi uzoq tuyulardi chunki biz barcha yutuqlarimizni birinchi buvimga keyin bobomga aytar edik.Hozir esa buvimizsiz yolg’izlanib qolgandekmiz go’yo.Chunki har yili biz Samarqandga borgan bizni doim yorug’ yuz bilan kutib olar edilar.Buvimsiz hovli huvillab qolganga o’xshaydi.
Bizlarning tarbiyamizda bobomning ham hissasi katta bo’lgan.Bobom esa anchagina baquvat kishilar.Bobomning eng dono gaplari bu “Ishinga qunt bilan kirishsang seni omad o’zi qidirib keladi”.Bobomning va buvimning bunday hikmatli so’laridan biz doim xulosa qilib amal qilib kelganmiz.Bu so’zlarga amal qilib biz hali kam bo’lmadik,Birgina sport borasida mening o’zim ikki marotaba O’zbekiston chempionatida qatnashdim va faxrli birinchi va uchinchi o’rinlarni egalladim.Qariyalar haqiqatda duoga qo’l yozsalar ularning tilaklari ijobat bo’lar ekan.Bu tilak amalga oshishi uchun faqat duo emas harakat ham kerak bo’lar ekan.Bobom bizga urush yillari haqida so’lab berar ekan,bizga otasi katta bobomizning urushga ketgani,u paytlarda hali juda yosh bo’lganligi,oilasini onalari bir o’zi qiyinchilikda boqqanligini so’zlab berardilar.
Bizlarga ma’lumki1939-1945 -yillarda bo’lib o’tgan 2-jahon urushida bizning yurtimizdan salkam ikki million kishi qatnashgan.Bu urushda o’zbekning bir qator zabardast,chaqqon,ko’zlarida o’t chaqnab turgan’biri-biridan kelishgan,mard va jasur o’g’lonlari,ona yurt tinchligi uchun ko’kslarini qalqon qilib o’z jonlarini fido qilishgan.Bu urushdagi fidoiylik esa bekor ketmadi.Ularning biz kelajak avlod uchun baxshida etgan yoshliklari,navqironligi va mardliklarini a’lo baholab,tazim aylashimiz kerak.Negaki deyarli butun umrini qiyinchilik,azob-uqubat,ayriliq va hijron azobida o’tkazgan bu nuroniylarning ko’rgan kechirganlari hozirda bir inson hayoti uchun ko’plik qiladi go’yo.Haqiqatda ham shunday.Bir paytning o’zida ham ochlik ham yetimlikni boshdan kechirish bu haqiqiy azob.Hozirgi kundagi ota-ona mehridan mosuvo bo’lgan bolalarga prezidentimiz Islom Abdug’aniyevich Karimov tomonidan barcha shart-sharoitlar yaratib berilgan.
Ammo urush yillarida ularga kim sharoit yaratib bergan?Hechkim.Ular yoshligidan o’g’rilik,cho’ntak kesarlik yo’li bilan zo’rg’a,bir amallab qorin to’ydirish ilinjida kun kechirishgan.Agar ularga barcha zarur sharoit va yengilliklar bo’lganda,kim biladi balki yana bir buyuk olim,yozuvchi yoki shoir chiqarmidi?Nima bo’lganda ham vaqtni ortiga qaytarishning iloji yo’q.Lekin ulardan qolgan chuqur xotiralar ba’zi-ba’zida yurakni tirnab turadi.
Biz xursand bo’lishimiz kerak negaki bizning zamonamiz bunaqa ayanchli,zulmlar iskanjasidan chiqib ketgan.Biz xursand bo’lishimiz kerak shunday yurtboshimiz borligidan va mustaqil yurtning mustaqil farzandlari ekanimizdan.
Barchaga ma’lumki, chaqaloq dunyoga kelishi bilanoq avliyo yoki yovuz bo’lib dunyoga kelmaydi.Uning kim bo’lib yetishishi ko’rgan muhit va ta’lim-tarbiyaga bog’liq.Nemis Fashistlari rahnamosi Adolf Gitler esa faqat gina ta’limni ko’ra olgan xolos tarbiya va muhit esa yaxshi bo’lmagan.Undagi yuksak bilimdan esa yomon muhit tufayli vayronkor g’oyalari yo’lida foydalanish oqibatida eng avvalo Germaniyaning o’ziga so’ngra boshqa chegaradosh davlatlarga katta xavf keltirgan.
Bu paytlarda esa O’rta Osiyo davlatlari ikki tomonlama ya’ni sobiq Sho’ro hamda Nemis Fashistlari tomonidan ham urushdan ham ochlik-yo’qchilikdan va cheklovlardan aziyat chekar edi.Sobiq Sho’ro hamda Germaniya o’rtasidagi tuzilgan “Tinchlik shartnomasi” 1941-yilda buzilganidan so’ng O’rta Osiyo xalqlari yanada qiyinchilik iskanjasida qoladi.Shunga qaramay O’zbekiston respublikasida I.V.Stalin buyrug’iga binoan zavod va korxonalardan asosan qurol-yaroqlar chiqarishni yo’lga qo’yadi.Bu zavodlardan faqat tanklar va jangovor samalyotlar ishlab chiqarilgan.I.V.Stalin tomonidan ishchilar va zarur asboblar uchun mablag’ jo’natilgan.Frontga esa yordam tariqasida kiyim-kechak,oziq-ovqatlar muntazam ravishda jo’natib turilgan.Bu urushga esa yuqorida aytilganidek 1,5milliondan ortiq deyarli 2millon odam qatnashgan.Shulardan 450 mingdan ortiq o’zbek o’g’lonlari jang maydonida halok bo’lgan.O’sha kezlarda respublika aholisi 6,5millon kishini tashkil etgan.
Bu urushdan asosiy maqsad boshqa millat vakillarini o’ziga bo’y so’ndirish va dunyoda yakka hokimlik tartibini o’rnatish bo’lgan.Lekin bu siyosatning kamchiligi bor bo’lgan.Bu kamchilik begunoh xalqni ayovsiz xo’rlash va o’ldirish edi.Buni kamchilik deb olishda sabab qora xalqning g’azabga kelishini nazarga ola bilmaganligi hisoblanadi.Bu ham inson ma’naviyatining bir xilda emasligi va o’zini manfaatlari yo’lida hech narsadan toymasligidan dalolat beradi.Bu urush insoniyat uchun bir qancha salbiy oqibatlar keltiradi.Siyosiy o’sishning to’xtashi,xalqning ravnaqi va ma’naviy jihatdan qoloq davlatga aylantiradi xolos.Bu esa o’z navbatida mahalliy qonunbuzarlik avj olishi va ommaviy madaniyatsizlikni yuzaga keltiradi.Madaniyatsiz davlat esa har tomonlama eng qoloq davlat hisoblanadi.Misol tariqasida biz hozirgi kundagi Suriya va Ukrainani misol qilib olishimiz mumkin.Bu davlatlarning har ikkisida ham o’zaro millatchilik urushlari davom etmoqda.Bundan tashqariterror guruhlari tomonidan tashkil etilgan “Islom davlati”ham ana shunday o’zaro urushlar natijasida tashkil topgan davlatdir.Bu davlatda hozirda faqatgina jangarilar guruhlari istiqomat qiladi xolos.
Insonlar tinchlikni tarix esa urushni sevadi degandek,biz o’rganayotgan tarixning deyarli yarimidan ko’pi urushlar va qo’zg’olonlardan iborat.
Ikkinchi jahon urushini esa tarixga “Eng talofatli va shavqatsiz urush”
nomi bilan kiritish mumkin.
Anashu urushda qatnashganlar orasidan 18 nafari hozirgi kunda Qarshi
shahrida istiqomat qilishadi.Shular orasidan bittasi Cherninko Ivan bizning “Alisher Navoiy”mahallasida yashaydi.Janob Ivan ko’zi ojiz bo’lishiga qaramay o’z hayotidan nolimaydi.Biz u kishining oldiga borganimizda xursand bo’ladilar.Bizga o’zining urushda ko’rganlarini so’zlab berarkan so’zlarida qandaydir mung borligini sezib turamiz,lekin gapimiz bora-bora mustaqillik yillariga kelib qolsa,yana ko’tarinkilikni va xursandchilikni sezib biz ham xursand bo’lamiz.
Men bunday tinch va mustaqil yurtda yashayotganimdan shodman negaki barchaga ma’lum bo’lsa kerak bizning zamonamiz ham hozirda tinch zamon emas.E’tibor berib nazar soladigan bo’lsak ,bizdan tashqarida Suriya,Ukraina,Afgo’nistonlarda hali hamon urush davom etmoqda.Bu bo’layotgan to’ntarishlar bevosita boshqa davlatlarga o’z ta’sirini ko’rsatmay qolayotgani yo’q.Masalan Suriya va Iroq davlatlarida tuzilgan “Islom Shom davlati”hali tuzilganiga bir yil ham bo’lmasdan turib o’z harakatlarini boshlab yubordi.Bunday davlat to’ntarilishlari deyarli barcha davlatda har yili sodir bo’ladi,huddi mavsumiy kasalikka o’xshab.Lekin birgina O’zbekiston bunday terroristik harakatlardan mustasno desa ham bo’ladi.Negaki bizning milliy mudofamiz dunyodagi yetakchi mamlakatlar qatoriga kiradi.Shu sababdan bizning har tunimiz tinch,kunimiz osuda ,farzandlar esa bemalol o’qishga bo’sh paytlari biron to’garakka boradilar.Mustaqillik tufayli bizga berilgan imkoniyatlar,biz uchun hattoki butun dunyodagi eng zo’r universitetlar eshigini ochib bermoqda.Masalan birgina “Nano”texnologiyasi bo’yicha dunyoda yetakchi o’rinda turuvchi,Yaponiyaning “Nagoya”universitetida yurtimiznig birqancha umidli yoshlari ta’lim olishmoqda.Bizdan faqatgina yaxshi o’qish talab qilinmoqda xolos.Biz televizor orqali ko’rsatayotgan aka-opalarimizga havas bilan boqib,o’z oldimizga “Ulardan ham intelektual,bilimli, jismonan hamda ruhan kuchli bo’lishimiz kerak”degan maqsad qo’yishimiz lozim.
Biz yoshlar kimning avlodi ekanimizni,o’zligimizni unutmasligimiz lozim.Doim mustaqilligimizni qadriga yetib yurtimizni har sohada faqat va faqat birinchi o’ringa chiqarib,dunyoga tanitishimiz kerak.Bu biz yoshlarning eng oliy maqsadimiz bo’lib qoladi degan umiddaman.
Qarshi Shahar 29-umumiy o’ta ta’lim maktabi
8-“B”sinf o’quvchisi
Jahonov Diyorbek.
Manzil:Qarshi Shahar Alisher Navoiy mahallasi Olimlar ko’chasi(O’ljaboyeva)3-A uy 5-xonadon.
2.Urush yillari asorati.
3.Mustaqilligimiz boyligimiz.
O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining qabul qilinganiga 22 yilligiga bag’ishlab o’tkazilgan tantanali marosimda davlatimiz rahbari kirib kelayotgan yangi 2015-yilni “Keksalarni e’zozlash yili deb”e’lon qildi.
Bu taklif yurtdoshlarimiz qalbini shodlikka to’ldirdi.Bu so’z navbatida,odamlarning ongu tafakkuri,dunyoqarashi va kayfiyati tubdan o’zgarib,ularning yon-atrofimizda ro’y berayotgan voqea-hodisalarga daxldorlik hissi,ertangi kunga munosabati va ishonchi tobora mustahkamlanib,siyosiy saviyasi va huquqiy madaniyati oshib borayotganini ko’rsatadi.Keksalarga hurmat xalqimizning azaliy ibratli qadriyatlaridan hisoblanadi.Bunga misol qilib hukumatimiz tomonidan istiqlol yillarida keksalarni ulug’lash borasidagi bir qator xayrli ishlarini olishimiz mumkin.Bunday ishlarning o’tkazilishidan maqsad bir birimizga mehr-oqibatli,halol va bir birimizning qadrimizga yetishga undash deb hisoblayman.Keksalar duosi bu bizning haqiqiy boyligimiz axir!
Mening bobom va buvim esa Samarqandliklar.Bobom urushning o’rtalarida,buvim esa urushdan so’ng dunyoga kelishgan.Lekin bari bir ham qiyinchiliklar tark etmagan,urushdan so’ng hamma tang ahvolda bo’lgan davrlarga to’gri kelgani tufayli bizga bir qator voqealarni so’zlab berar edilar.Bu voqealar qanchalar dahshatli va qo’rqinchli bo’lmasin bizga qiziq tuyulaverar edi.Mustaqillik yillarida tug’ulganimiz uchunmi yoki yosh bo’lganimiz uchunmi bizga tinchlik yillari haqidagi gaplari yoqmas edi.Keyinchalik esa bu bizning haqiqiy boyligimiz ekanini,urush esa naqadar daxshatli,vayronkor va ayanchli ekanini tushunib yetdim va vatan naqadar muqaddas va aziz ekanini angladim,vatanni hech qanday boylikka alishib bo’lmasligini,dunyo-dunyo oltindan,million-millon yuzaki do’stlardan ko’ra o’z yutingdagi choyxonada kutib turgan ulfatlaring bilan bir soat miriqib suhbatlashsang shuning o’zi katta baxt.Ba’zi bir boylik ortidan chet davlatga ketib o’zligini unutib har tunini xavotirda o’z boyligiga ko’milib yotgandan ko’ra, o’z yurtida oddiy maoshga yashab yurgani yaxshiroq.
Buvim raxmatli bir gapni ko’pqaytarar edilar “Agar yaxshi odam bo’lishni istasang,kitobdan hecham vozkechma”.Bu gaplar bizlarga qattiq ta’sir qilganmi biz ya’ni nabiralari barchamiz bilim borasida ko’pgina yutuqlarga erishib kelmoqdamiz.Buvim olamdan o’tganiga bir yil bo’lsada biz uchun huddi bir asr kabi uzoq tuyulardi chunki biz barcha yutuqlarimizni birinchi buvimga keyin bobomga aytar edik.Hozir esa buvimizsiz yolg’izlanib qolgandekmiz go’yo.Chunki har yili biz Samarqandga borgan bizni doim yorug’ yuz bilan kutib olar edilar.Buvimsiz hovli huvillab qolganga o’xshaydi.
Bizlarning tarbiyamizda bobomning ham hissasi katta bo’lgan.Bobom esa anchagina baquvat kishilar.Bobomning eng dono gaplari bu “Ishinga qunt bilan kirishsang seni omad o’zi qidirib keladi”.Bobomning va buvimning bunday hikmatli so’laridan biz doim xulosa qilib amal qilib kelganmiz.Bu so’zlarga amal qilib biz hali kam bo’lmadik,Birgina sport borasida mening o’zim ikki marotaba O’zbekiston chempionatida qatnashdim va faxrli birinchi va uchinchi o’rinlarni egalladim.Qariyalar haqiqatda duoga qo’l yozsalar ularning tilaklari ijobat bo’lar ekan.Bu tilak amalga oshishi uchun faqat duo emas harakat ham kerak bo’lar ekan.Bobom bizga urush yillari haqida so’lab berar ekan,bizga otasi katta bobomizning urushga ketgani,u paytlarda hali juda yosh bo’lganligi,oilasini onalari bir o’zi qiyinchilikda boqqanligini so’zlab berardilar.
Bizlarga ma’lumki1939-1945 -yillarda bo’lib o’tgan 2-jahon urushida bizning yurtimizdan salkam ikki million kishi qatnashgan.Bu urushda o’zbekning bir qator zabardast,chaqqon,ko’zlarida o’t chaqnab turgan’biri-biridan kelishgan,mard va jasur o’g’lonlari,ona yurt tinchligi uchun ko’kslarini qalqon qilib o’z jonlarini fido qilishgan.Bu urushdagi fidoiylik esa bekor ketmadi.Ularning biz kelajak avlod uchun baxshida etgan yoshliklari,navqironligi va mardliklarini a’lo baholab,tazim aylashimiz kerak.Negaki deyarli butun umrini qiyinchilik,azob-uqubat,ayriliq va hijron azobida o’tkazgan bu nuroniylarning ko’rgan kechirganlari hozirda bir inson hayoti uchun ko’plik qiladi go’yo.Haqiqatda ham shunday.Bir paytning o’zida ham ochlik ham yetimlikni boshdan kechirish bu haqiqiy azob.Hozirgi kundagi ota-ona mehridan mosuvo bo’lgan bolalarga prezidentimiz Islom Abdug’aniyevich Karimov tomonidan barcha shart-sharoitlar yaratib berilgan.
Ammo urush yillarida ularga kim sharoit yaratib bergan?Hechkim.Ular yoshligidan o’g’rilik,cho’ntak kesarlik yo’li bilan zo’rg’a,bir amallab qorin to’ydirish ilinjida kun kechirishgan.Agar ularga barcha zarur sharoit va yengilliklar bo’lganda,kim biladi balki yana bir buyuk olim,yozuvchi yoki shoir chiqarmidi?Nima bo’lganda ham vaqtni ortiga qaytarishning iloji yo’q.Lekin ulardan qolgan chuqur xotiralar ba’zi-ba’zida yurakni tirnab turadi.
Biz xursand bo’lishimiz kerak negaki bizning zamonamiz bunaqa ayanchli,zulmlar iskanjasidan chiqib ketgan.Biz xursand bo’lishimiz kerak shunday yurtboshimiz borligidan va mustaqil yurtning mustaqil farzandlari ekanimizdan.
Barchaga ma’lumki, chaqaloq dunyoga kelishi bilanoq avliyo yoki yovuz bo’lib dunyoga kelmaydi.Uning kim bo’lib yetishishi ko’rgan muhit va ta’lim-tarbiyaga bog’liq.Nemis Fashistlari rahnamosi Adolf Gitler esa faqat gina ta’limni ko’ra olgan xolos tarbiya va muhit esa yaxshi bo’lmagan.Undagi yuksak bilimdan esa yomon muhit tufayli vayronkor g’oyalari yo’lida foydalanish oqibatida eng avvalo Germaniyaning o’ziga so’ngra boshqa chegaradosh davlatlarga katta xavf keltirgan.
Bu paytlarda esa O’rta Osiyo davlatlari ikki tomonlama ya’ni sobiq Sho’ro hamda Nemis Fashistlari tomonidan ham urushdan ham ochlik-yo’qchilikdan va cheklovlardan aziyat chekar edi.Sobiq Sho’ro hamda Germaniya o’rtasidagi tuzilgan “Tinchlik shartnomasi” 1941-yilda buzilganidan so’ng O’rta Osiyo xalqlari yanada qiyinchilik iskanjasida qoladi.Shunga qaramay O’zbekiston respublikasida I.V.Stalin buyrug’iga binoan zavod va korxonalardan asosan qurol-yaroqlar chiqarishni yo’lga qo’yadi.Bu zavodlardan faqat tanklar va jangovor samalyotlar ishlab chiqarilgan.I.V.Stalin tomonidan ishchilar va zarur asboblar uchun mablag’ jo’natilgan.Frontga esa yordam tariqasida kiyim-kechak,oziq-ovqatlar muntazam ravishda jo’natib turilgan.Bu urushga esa yuqorida aytilganidek 1,5milliondan ortiq deyarli 2millon odam qatnashgan.Shulardan 450 mingdan ortiq o’zbek o’g’lonlari jang maydonida halok bo’lgan.O’sha kezlarda respublika aholisi 6,5millon kishini tashkil etgan.
Bu urushdan asosiy maqsad boshqa millat vakillarini o’ziga bo’y so’ndirish va dunyoda yakka hokimlik tartibini o’rnatish bo’lgan.Lekin bu siyosatning kamchiligi bor bo’lgan.Bu kamchilik begunoh xalqni ayovsiz xo’rlash va o’ldirish edi.Buni kamchilik deb olishda sabab qora xalqning g’azabga kelishini nazarga ola bilmaganligi hisoblanadi.Bu ham inson ma’naviyatining bir xilda emasligi va o’zini manfaatlari yo’lida hech narsadan toymasligidan dalolat beradi.Bu urush insoniyat uchun bir qancha salbiy oqibatlar keltiradi.Siyosiy o’sishning to’xtashi,xalqning ravnaqi va ma’naviy jihatdan qoloq davlatga aylantiradi xolos.Bu esa o’z navbatida mahalliy qonunbuzarlik avj olishi va ommaviy madaniyatsizlikni yuzaga keltiradi.Madaniyatsiz davlat esa har tomonlama eng qoloq davlat hisoblanadi.Misol tariqasida biz hozirgi kundagi Suriya va Ukrainani misol qilib olishimiz mumkin.Bu davlatlarning har ikkisida ham o’zaro millatchilik urushlari davom etmoqda.Bundan tashqariterror guruhlari tomonidan tashkil etilgan “Islom davlati”ham ana shunday o’zaro urushlar natijasida tashkil topgan davlatdir.Bu davlatda hozirda faqatgina jangarilar guruhlari istiqomat qiladi xolos.
Insonlar tinchlikni tarix esa urushni sevadi degandek,biz o’rganayotgan tarixning deyarli yarimidan ko’pi urushlar va qo’zg’olonlardan iborat.
Ikkinchi jahon urushini esa tarixga “Eng talofatli va shavqatsiz urush”
nomi bilan kiritish mumkin.
Anashu urushda qatnashganlar orasidan 18 nafari hozirgi kunda Qarshi
shahrida istiqomat qilishadi.Shular orasidan bittasi Cherninko Ivan bizning “Alisher Navoiy”mahallasida yashaydi.Janob Ivan ko’zi ojiz bo’lishiga qaramay o’z hayotidan nolimaydi.Biz u kishining oldiga borganimizda xursand bo’ladilar.Bizga o’zining urushda ko’rganlarini so’zlab berarkan so’zlarida qandaydir mung borligini sezib turamiz,lekin gapimiz bora-bora mustaqillik yillariga kelib qolsa,yana ko’tarinkilikni va xursandchilikni sezib biz ham xursand bo’lamiz.
Men bunday tinch va mustaqil yurtda yashayotganimdan shodman negaki barchaga ma’lum bo’lsa kerak bizning zamonamiz ham hozirda tinch zamon emas.E’tibor berib nazar soladigan bo’lsak ,bizdan tashqarida Suriya,Ukraina,Afgo’nistonlarda hali hamon urush davom etmoqda.Bu bo’layotgan to’ntarishlar bevosita boshqa davlatlarga o’z ta’sirini ko’rsatmay qolayotgani yo’q.Masalan Suriya va Iroq davlatlarida tuzilgan “Islom Shom davlati”hali tuzilganiga bir yil ham bo’lmasdan turib o’z harakatlarini boshlab yubordi.Bunday davlat to’ntarilishlari deyarli barcha davlatda har yili sodir bo’ladi,huddi mavsumiy kasalikka o’xshab.Lekin birgina O’zbekiston bunday terroristik harakatlardan mustasno desa ham bo’ladi.Negaki bizning milliy mudofamiz dunyodagi yetakchi mamlakatlar qatoriga kiradi.Shu sababdan bizning har tunimiz tinch,kunimiz osuda ,farzandlar esa bemalol o’qishga bo’sh paytlari biron to’garakka boradilar.Mustaqillik tufayli bizga berilgan imkoniyatlar,biz uchun hattoki butun dunyodagi eng zo’r universitetlar eshigini ochib bermoqda.Masalan birgina “Nano”texnologiyasi bo’yicha dunyoda yetakchi o’rinda turuvchi,Yaponiyaning “Nagoya”universitetida yurtimiznig birqancha umidli yoshlari ta’lim olishmoqda.Bizdan faqatgina yaxshi o’qish talab qilinmoqda xolos.Biz televizor orqali ko’rsatayotgan aka-opalarimizga havas bilan boqib,o’z oldimizga “Ulardan ham intelektual,bilimli, jismonan hamda ruhan kuchli bo’lishimiz kerak”degan maqsad qo’yishimiz lozim.
Biz yoshlar kimning avlodi ekanimizni,o’zligimizni unutmasligimiz lozim.Doim mustaqilligimizni qadriga yetib yurtimizni har sohada faqat va faqat birinchi o’ringa chiqarib,dunyoga tanitishimiz kerak.Bu biz yoshlarning eng oliy maqsadimiz bo’lib qoladi degan umiddaman.
Qarshi Shahar 29-umumiy o’ta ta’lim maktabi
8-“B”sinf o’quvchisi
Jahonov Diyorbek.
Manzil:Qarshi Shahar Alisher Navoiy mahallasi Olimlar ko’chasi(O’ljaboyeva)3-A uy 5-xonadon.
